Osprzęty robocze
Osprzęty robocze
Koparkoładowarka stanowi solidną platformę dla szerokiego zakresu osprzętów takich, jak:
łyżka wieloczynnościowa z zębami lub ostrzem i widłami paletowymi
łyżka dzielona
łyżki podsiębierne z zębami
łyżki do skarpowania
lemiesz do śniegu
widły paletowe
odśnieżarka wirnikowa
zamiatarka
workownica do workowania piasku
młot wyburzeniowy
frezarka do asfaltu
wiertnica hydrauliczna.
Szybkozłącze koparkowe oraz hydrauliczne szybkozłącze ładowarkowe umożliwiają szybką wymianę wyżej wymienionych osprzętów. Konstrukcja wysięgnika osprzętu ładowarkowego umożliwia stabilne utrzymanie ładunku i jednocześnie zapewnia dużą siłę odspajania. Wysięgnik teleskopowy osprzętu koparkowego zapewnia duże wartości głębokości kopania. Z kolei specjalna rama umożliwia boczny przesuw wysięgnika oraz jego obrót o 180°.
Uprawnienia
W Polsce koparkoładowarki mogą być obsługiwane wyłącznie przez osoby, które ukończyły szkolenie i uzyskały pozytywny wynik sprawdzianu przeprowadzonego przez komisję powołaną przez Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego w Warszawie3.
Źródło: https:pl.wikipedia.orgwikiKoparko%C5%82adowarka
Hamulce na powietrze?
W samochodach osobowych hamulce działają na takiej zasadzie, że jeśli kierowca nie trzyma nogi na pedale hamulca to samochód może się swobodnie toczyć. Dopiero naciśnięcie hamulca powoduje dociśnięcie szczęk hamulcowych do bębna lub klocków hamulcowych do tarcz. Do przeniesienia siły z nacisku na pedał na sam mechanizm hamulca stosowany jest płyn. Czyli są to hydrauliczne układy hamulcowe.
W ciężkich samochodach ciężarowych np. TIRach hamulce działają w sposób odwrotny. Jeśli w układzie nie ma ciśnienia to szczęki lub klocki hamulcowe są dociśnięte do powierzchni hamowania. Dopiero jeśli sprężarka powietrza zbuduje odpowiednio duże ciśnienie to równoważy ono docisk i szczęki hamulcowe się podnoszą umożliwiając jazdę. W momencie kiedy kierowca wciśnie pedał hamulca to otwierany jest zawór przez który jest upuszczane ciśnienie i szczęki hamulcowe ponownie są dociskane do powierzchni hamowania. Taki system ma dużą zaletę - w przeciwieństwie do hydraulicznego w momencie uszkodzenia przewodów czy rozszczelnienia układu pojazd jest zatrzymywany.
Koparka wielonaczyniowa
Koparka wielonaczyniowa
Koparka wielonaczyniowa kołowa przestrzenna
Koparka wielonaczyniowa ? typ koparki charakteryzującej się ciągłym procesem kopania, wyposażonej w wiele naczyń kopiących (czerpaki lub skrobaki) umieszczonych w równych odstępach na łańcuchu lub kole.
Maszyny stosowane w górnictwie odkrywkowym (kopalniach węgla brunatnego, rudy, gliny), przy wykopach szerokoprzestrzennych, skarpowania nasypów, na składach materiałów sypkich. Są jednymi z największych maszyn do robót ziemnych; ich rozmiary przekraczają długość 200 m i wysokość 100 m, masa ponad 13.000 ton a wydajność ponad 200.000 m? urobku na dobę.
Z mniejszych maszyn tego typu są stosowane do kopania rowów, w wykonaniu jako koparki wielonaczyniowe wzdłużne.
Historia
Zanim pojawiają się pierwsze koparki wielonaczyniowe, przez wiele stuleci wcześniej stosuje się szereg rozwiązań pogłębiarek wykorzystujących układ wieloczerpakowy. Powstanie pierwszych koparek wielonaczyniowych stanowiło kolejny etap w zastosowaniu tego układu do robót ziemnych, tym razem na lądzie. Pierwsze tego typu maszyny powstają w połowie XIX w.:
1827 r. ? projekt1 koparki wielonaczyniowej Poirot de Valcourta; nic nie wiadomo o realizacji projektu
1859 r. ? patent Alfonso Couvreuxa2 na koparkę wielonaczyniową; zbudowano kilka takich maszyn; koparki te były stosowane przy budowie Kanału Sueskiego
1880 ?1884 r. ? podobne maszyny w tym okresie produkuje niemiecka firma ?LMG?; koparki tej firmy stają się jedną z najpopularniejszych maszyn w Europie stosowanych przy budowie linii kolejowych i kanałów wodnych
1905 r. ? pierwsza koparka z kołowym układem wieloczerpakowym; maszyna zbudowana w Kalifornii i stosowana do wykonywania rowów melioracyjnych.
Źródło: https:pl.wikipedia.orgwikiKoparka