Dobry prawnik

ż pomoc prawną, która dla niektórych osób jest pomocą bezpłatną. Wówczas prawnikom pieniądze za wykonane usługi wypłacane są przez władze uczelni. Taka oferta uczelni przeznaczona jest dla tych studentów, którzy znajdują się w tru

Dobry prawnik obsługa prawna katowice

Usługi prawne świadczone przy uniwersytetach

Większe uniwersytety znane są z tego, że sprawują kompleksową opiekę nad swoimi studentami i pracownikami. Dlatego świadczą im również pomoc prawną, która dla niektórych osób jest pomocą bezpłatną. Wówczas prawnikom pieniądze za wykonane usługi wypłacane są przez władze uczelni. Taka oferta uczelni przeznaczona jest dla tych studentów, którzy znajdują się w trudnej sytuacji prawnej i nie są w stanie o własnych siłach rozwiązać swoich problemów prawnych. Z takiej pomocy ze strony uczelni chętnie korzystają również nauczyciele akademiccy, którzy czasami potrzebują pomocy nawet podczas podpisywania umowy o pracę. Jednak z pomocy prawnej ze strony uczelni mogą korzystać również wszyscy inni jej pracownicy.


W Sądzie Najwyższym

Organy Sądu Najwyższego

Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego
Prezes Sądu Najwyższego (dla każdej z izb)
Zgromadzenie Ogólne Sędziów Sądu Najwyższego
zgromadzenie sędziów izby Sądu Najwyższego (dla każdej z izb)
Kolegium Sądu Najwyższego

W Sądzie Najwyższym działają także (ale nie są to organy SN):

Kancelaria Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego
Biuro Studiów i Analiz Sądu Najwyższego

Izby Sądu Najwyższego

Cywilna (31 sędziów)
Karna (28 sędziów)
Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych (19 sędziów)
Wojskowa (9 sędziów)

Na dzień 31 grudnia 2015 w Sądzie Najwyższym orzekało 84 sędziów3. Liczbę stanowisk sędziowskich w Sądzie Najwyższym oraz liczbę Prezesów ustala Prezydent RP na wniosek Zgromadzenia Ogólnego Sędziów SN. Od 2015 liczba stanowisk sędziowskich w Sądzie Najwyższym wynosi 933.

Pracami każdej z izb kierują Prezesi Sądu Najwyższego, a izby dzielą się dalej na wydziały.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/S%C4%85d_Najwy%C5%BCszy_(Polska)


Przykładowy zapis aktu prawnego

Powoływanie się na źródło

Przy powoływaniu się na akty prawne opublikowane w Dzienniku Ustaw należy przytoczyć pełną nazwę aktu prawnego wraz z datą jego uchwalenia, a następnie w nawiasie podać miejsce publikacji w następujący sposób:

skrót: Dz. U.
jeżeli akt prawny został opublikowany w innym roku, niż data jego uchwalenia należy podać również zwrot: ?z XXXX r.?
numer pod którym akt jest opublikowany: ?Nr XXX? (niestosowany w odniesieniu do aktów wydawanych od 2012 r.)
pozycję pod którą akt jest opublikowany: ?poz. XXXX?
dodatek ?z późn. zm.? (w praktyce czasem jako ?ze zm.?), jeżeli w dacie cytowania obowiązuje wersja aktu zmieniona w stosunku do wersji opublikowanej w cytowanym źródle
jeżeli akt jest objęty tekstem jednolitym, należy podać adres publikacyjny obwieszczenia zawierającego tekst jednolity: ?Dz. U. z XXXX r. Nr XX, poz. XXX? (zgodnie z zasadami techniki prawodawczej nie powinien, ale w praktyce bywa poprzedzany słowami: ?tekst jednolity? albo skrótami: ?tekst jedn.? lub ?t.j.?, np. ?tekst jednolity: Dz. U. z XXXX r. Nr XX, poz. XXX?)

Przykładowy zapis aktu prawnego wraz ze wskazaniem źródła:

ustawa z dnia 15 września 2000 r. ? Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, z późn. zm.)
ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774, z późn. zm.)
ustawa z dnia 13 stycznia 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 118)

W praktyce prawniczej stosuje się prostszy zapis, np. Dz.U.2004.261.2603.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Dziennik_Ustaw